…

Çiçekler bir şölen yaşamda

Renklerin en büyük orkestrası ..

Dursuz-duraksız çalar her insanda

Sevinci, aldanıyı, ölümü ve yası.

Özdemir Asaf, ‘Çiçek Senfonisi’ şiirinden

 

Yazımın başlığını ‘Kış Çiçekleri’ olarak düşünmüştüm. Sonra Özdemir Asaf’ın ‘Çiçek Senfonisi‘ şiiri ile karşılaşınca işler değişti. Ama bu fotoğraflar  – bu senfoni- kış çiçeklerinden oluşuyor.

Açılış fotoğrafımızda çiçek yok ama kış var. Kış sığırcığın gagasında! Sığırcıkların gagalarının yaz mevsiminde sarı, kış mevsiminde siyah renkte olduğunu öğrenmiş bulunuyorum. Geçenlerde elimde fotoğraf makinem, bakınırken soğuk havada martıların ve sığırcıkların, korkularını yenerek, simit veya ekmek parçası atanlara iyice yaklaştıklarını gördüm. Sığırcıkları yaklaşabilmek kolay değil, fırsatı bulunca da çekmek gerek…

Son birkaç ay içinde, bazılarına yanlarından geçerken gözüm takıldı bazılarını ise tekrar tekrar ziyaret ettim, epeyce çiçek fotoğrafı birikti. Aralarından seçtiklerimi paylaşıyorum. Seçkimizde neler var; kamelya, kardelen, kış nergisi, çakal nergisi, öryops, katır çiğdemi, yel çiğdemi, gül, taflan ve adını bilmediğim birkaç çiçek…

Taflanın çiçekler arasında ne işi var? demeyin, güzel bir kaya parçasına yaslanmıştı. Yanımda, üç ayak da olmasa da çekiverdim, çekmesem olmazdı.

Fotoğraflar çoğunluka makro mercek ile çekildi. Bu nedenle ekranı dolduruyorlar. Onlara çiçek portreleri demek daha doğru olacak.

Epeyce fotoğraf var. Bu defa, fotoğrafları slayd gösterisi gibi –ya da sessiz film gibi- sıralamayı düşündüm. Sonra havam değişti, aralara yine biraz şiir dizeleri serpiştirmek istedim. Baksanıza …

Bir çiçek duruyordu, orda bir yerde,

Bir yanlışı düzeltircesine açmış;

Gelmiş ta ağzımın kenarında

Konuşur durur

…

Cemal Süreya

 

Unutmadan, söylemiş olayım. Kapanışta sözlü yapacağım – sorular da kazık!

Söyle bana, gül çıplak mı, yoksa o tek elbisesi mi?

Pablo Neruda, ‘Sorular Kitabı’ndan

Yarin dudağından getirilmiş

Bir katre alevdir bu karanfil

Ruhum acısından bunu bildi!

Ahmet Haşim,   *katre = damla

İşte gerçek bir kış çiçeği : kardelen

…

ben şimdi bir gülü

kendi güvenliği için bir sevda şiirine dönüştürmeye

yargılı bir şairim. yaptığım bu işte!

Hilmi Yavuz, ‘Koruganlar‘ şiirinden

Börtü böcek deyip geçmemek gerek. Elinize bir büyüteç alsanız gözünüzü alamazsınız.

Dağ lalesi …

Kaya parçasına yaslanmış taflan … Keşke daha net biraz da daha aydınlık çekebilseymişim

Güveyfeneri … Çekmeye doyamadım sizleri; en azından birinize burada da yer vermem gerekiyordu.

Dağ laleleri … Daracık yerde size daha fazla yaklaşamadım.

Katır çiğdemi … sadece çiğdem diye seslensem size ?

Karanfilgillerden … Havai fişek gösterisi için kullanabilirsiniz

Şanslı bir sofra için hakiki çiçek balı hazırlığı …

Tomurcuk … Tıkış tıkış bir güzellik!

Bakar mısınız … Sanki çürümüyor da bir mücevhere dönüşüyor

Evet, kapatmadan önce Sözlü’yü de yapayım.

Sorular :

Acı çeken şehirlere yağmur hangi dilde yağar?      

Henüz dökülmemiş göz yaşları gölcüklerde mi bekler?

O hep bekleyen kişi, hiç birini beklememiş birinden daha çok mu acı çeker?

Söyle bana, gül çıplak mı, yoksa o tek elbisesi mi?

Ağaç gökyüzü ile konuşabilmek için topraktan ne öğrendi?                                                          

Pablo Neruda, ‘Sorular Kitabı’ndan

 

Gönlümüzde çiçekler açsın!