Duru ile bu yazın son buluşmasında, güneşin artık paydos etmeye hazırlandığı bir zamanda –gölgeler uzarken- stüdyoya girdik. Stüdyo falan yok elbette ama söylemesi havalı oluyor.

Görücüye çıkacak fotoğraflarda akşam üzeri uzayan gölgeler, iç mekanlara sinen loşluk ve güneşin son ışıkları tiyatro sahnesi gibi bir hava verdi.

Duru’nun her yeni fotoğrafında farklı bir ifade yakalamaya çalışıyorum. Yukarıdaki fotoğrafı sevdim. Alttaki fotoğrafla karşılaştırınca –belki gölgelerin de etkisiyle- sanki daha birkaç yaş daha büyük bir hali var.

Moda ve portre fotoğraflarıyla tanınan Richard Avedon portrenin performansdan ibaret olduğunu, portrenin doğal olup olmadığının değil performansın iyi ya da kötü olmasının belirleyici olduğunu söylermiş. ‘Karşınızdaki yönlendirin ve güzeli yakalayın’ diyor. Yol haritamız belli : bu kızdan farklı güzellikler çıkaracağız …

Duru uzayan gölgelere aldırış etmiyor hatta iyice ağırlığını koyuyor…

Performans dedik ya. Ben onu yönlendirmeye çalışırken Duru, arada, kendi bildiğini de okudu. İşte size –daha doğrusu bana ! – nemrut bir ifade takınmış, merceği delercesine bakıyor. Ne yapalım, sineye çekeceğiz.

Sırada saklanacak bir fotoğraf var … Duru fotoğrafın dışına doğru taşıyor … Masumiyet çağı …

Kızı merak içinde bırakıp çıkalım …