Yedigöller’de kısacık bir günün izlenimleri …

Kaçırdıklarımıza yanmamak mümkün değil ama bardağın dolu tarafına bakalım. Bardağın dolu tarafında şelaleler var …

Fotoğrafa gönül verip de değişik mercek, filtre ve üç ayak yatırımı yapanların olmazsa olmazı sonbaharda yapılacak bir Yedigöller turudur. Şelale, çağlayan fotoğrafları çekimi de bu turun gözde etaplarından biri. Ama günlerden bir bayram günü ise Yedigöller gezinizde şelaleye iyice yaklaşmak isteyen, serüven coşkusu ile yukarılara tırmanan fotoğrafçıların fotoğraflarınıza girmemesi için sabırla beklemeniz gerekiyor.

Hal böyle olunca bir iki fotoğrafla yetinip daha aşağılardaki çağlayanlara odaklandım. Şelale veya çağlayan fotoğraflarında hedef, akan suyu, ben diyeyim bulut halinde, siz deyin süt gibi çekebilmek. Bunun için filtre ile makinaya ışık girişini zorlaştırıp poz süresini uzatmak gerekiyor. Akan su dışında fotoğraftaki her şeyin de pırıl pırıl net olması lazım. Yoksa notunuz kırılır! Üç ayak da şart. Ama sonuç gerçekten etkileyici olabiliyor. Bu teknik ile çekilen fotoğraflar gözlerimizle göremediğimiz manzaraları bize hediye ediyor.

Bu mevsimde Yedigöller’de bulunmak bir ayrıcalık. Sonbahar renklerine de tutkunluğunuz varsa, o çok da geniş olmayan şelaleler bölgesinden bir dolu fotoğraf çıkarmayı başarabilirsiniz.

Müthiş kalabalık arasında usul usul yer değiştirmeler, pozların zaman alması derken saatler su gibi aktı. ilk başta milli parktaki doğal hayattan geldiğini varsaydığım homurdanmaların bizim ekipten geldiği sözlü sataşmalarla kesinlik kazanınca hüzünlü bakışlarla şelalelerden ayrıldım.

Geri kalan kısacık zamanda nefeslerimizin kesildiği hızlı bir tırmanış sonrasında Nazlıgöl, İncegöl ve Sazlıgöl’e de uğramış olduk. Buralarda ekip ile aramı düzeltmek için onların fotoğraflarına ağırlık verdim.

Neyse yüzlerde gülümsemeler belirdi.

Sazlıgöl’ün yüzeyindeki yeşil örtünün arasındaki rengarenk yapraklar da göz alıcı duruyordu. Fotoğrafın sağ tarafında yine bir yüz görür gibi oldum.

 

Şimdi geriye bakınca; ne seyir terasına uğrayabildik, ne de göllerin hakkını verebildik. Ama karanlığa kalmadan milli parktan çıkmamız gerekiyordu.

Son söz: Yarım kalanlar bizi Yedigöller’e geri götürmeli…